zondag 18 januari 2015

Assembleren kun je leren!



Als vinoloog mag je het woord ‘blend’ niet in de mond nemen. Is zogenaamd niet chique genoeg. Assemblage, dat mag dan weer wel.
Een assemblage wijn is een wijn gemaakt van meerdere druivenrassen. Wanneer de wijn voor 100% uit één druivenras bestaat heet het een cépage wijn.
Het doel van assembleren is dat de druivenrassen elkaar op een zodanige manier aanvullen dat de som meer is dan het geheel van de samenstellende delen.  Oftewel: de wijn wordt er lekkerder van. En dat horen we graag!
In tal van Europese wijngebieden is assembleren heel gebruikelijk, vooral in de landen en streken rond de Middellandse Zee. In landen als Argentinië, Chili, Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland zie je juist weer veel meer wijn gemaakt van één enkel druivenras. Dit alles heeft  te maken met bodem, klimaat en uiteraard ook de wensen van wijnproducenten en de consument. Bekende voorbeelden van assemblages zijn de rode Bordeaux, Rhône en Languedocwijnen. Ook de meeste Champagnes zijn assemblages. Valpolicella in Italië en Rioja in Spanje staan eveneens bekend om zijn sublieme assemblages.

Wanneer je op een etiket meerdere druivenrassen vermeld ziet staan, kun je er van uitgaan dat het eerstgenoemde druivenras de boventoon voert in de wijn. Daardoor kun je je wellicht al een beetje een ‘smaak’ van de wijn voorstellen. Beter is gewoon te proeven!
Assembleren doen we niet alleen met wijn. Ik pas deze techniek, waarbij de som meer is dan het geheel van samenstellende delen, ook toe in de keuken. Ik bekijk talloze recepten en ga vervolgens aan de slag met een assemblage van de beste recepten. Op die manier maak ik mijn eigen recept. Origineel en geheel naar eigen smaak!
Eén van mijn makkelijke maar heerlijke assemblage recepten is de volgende:
Pasta in een rode saus vol ansjovis, broccoli, kruim, rozijn & pijnboompitten


Ottella / Rosso Gemei 2013 - Henri Bloem's WijnkoperijIngrediënten voor 4 personen:
olijfolie
1 grote rode ui of 2 kleine
4 tenen knoflook
zakje pijnboompitten
grote hand rozijnen
blikje ansjovisfilets (met blikje sardientjes ook lekker!)
3 eetlepels tomatenpuree
een groot wijnglas rode wijn
stronkje broccoli
2 boterhammen
400 gram pasta
Bereiden:
Kook de pasta gaar. Na het afgieten meng je er een flinke scheut olijfolie door.
Snij de broccoli in kleine roosjes en kook ze beetgaar in water met zout.
Bak in een koekenpan de ui met de knoflook licht aan in een flinke hoeveelheid olijfolie. Verscheur de boterhammen in kleine stukjes en voeg toe. Voeg ook de pijnboompitten, rozijnen en ansjovis toe en bak kort mee. Voeg de tomatenpuree en de wijn toe en roer goed door. De saus mag dik zijn maar je kunt eventueel nog wat water (of wijn!) toevoegen.
Gare pasta en broccoli door de saus roeren en naar smaak peper en zout toevoegen.
Zet de fles olijfolie op tafel voor een extra scheutje over het bord.
Heerlijk is dit met een Italiaanse assemblage wijn gemaakt van de druivenrassen:

Merlot, Cabernet Sauvignon, Corvina, Molinara en Rondinella, oftewel: de  Rosso Alto Mincio van Ottella!
Assembleren kun je leren door te doen!

zondag 4 januari 2015

15



Het is 2015. Happy New Year!

15 jaar geleden was ik 18 en dronk ik (als het goed is) mijn eerste glas wijn. Niets is minder waar. Ik ben er, geheel tegen de regels van deze tijd, iets eerder mee begonnen.
Het is me met de paplepel ingegoten, zeg ik wel eens. Maar daarmee zet ik mijn ouders in een slecht daglicht. Als je als ouder tegenwoordig je kind al laat ruiken aan alcohol voor zijn 18de, ben je  bijna strafbaar.

Ik laat het er dan ook maar bij, dat ‘genieten’, me met de paplepel is ingegoten. Het bourgondische welteverstaan. Het belang van goed eten en drinken. Kwaliteit en gezelligheid aan tafel. Proeven van zoveel mogelijke verschillende producten. Het liefst biologisch en van het seizoen. Beginnen met een slok wijn en op volwassen leeftijd gezellig met elkaar het glas heffen. Heerlijk!
Wijn en spijs. Gelukkig wordt er in Nederland deze tijd steeds meer aandacht geschonken aan deze heerlijkheden. Als je de televisie aanzet, zie je vaak  een  kookprogramma. Op 24 Kitchen is Jamie vaak degene die de show steelt.  Van Jamie’s Kitchen, Jamie’s Roadtrip, Jamie’s Festive Feast tot Jamie’s 15 minute meals. Deze laatste intrigeert me. Jamie kookt gedurende een show van hooguit 30 minuten twee complete maaltijden, die je zogenaamd in 15 minuten moet kunnen bereiden.
Ik weet niet of u wel eens heel goed heeft opgelet, maar als u dat  doet, dan ziet u dat het zo goed als onmogelijk is om binnen 15 minuten de  aangeprezen, complete maaltijd te bereiden.
Misschien als alles voor het grijpen ligt, er voorverwarmde pannen zijn, gewassen producten, een zeer lang aanrecht, meerdere wasbakken en alle high-tech keukenapparaten die je kunt bedenken, dat het je dan lukt. En bereid je er op voor dat de 15 minuten koken ook tegelijk 15 minuten op een hoog level sporten is, want rennen en zweten hoort er dan ook bij. Sla je wel twee vliegen in één klap, dat dan weer wel.
Ik hou meer van het uitgebreid koken. Stilstaan bij wat je doet, nadenken over de juiste hoeveelheden, proeven, alvast een slok wijn nemen en bepalen of deze past. Zo niet? Iets aan het gerecht veranderen, zodat de wijn dichterbij het gerecht komt. Heerlijk keuvelen in de keuken. Genieten! En genieten doe ik liever langer dan 15 minuten als u het niet erg vindt.

Dus mijn voornemen voor 2015:
Geen 15 minute meals bereiden en meer genieten! Van alles wat wijnen en spijzen te bieden hebben. Slow-cooking, laat dat de trend worden voor het nieuwe jaar!